دل دریائی

فرهنگی هنری سرگرمی

دل دریائی

فرهنگی هنری سرگرمی

شب یلدا

 

 یلدایتان مبارک.این شعر طنز هم تقدیم شما 



شب یلدا کـــه رفتم ســــوی خـانه              
گرفتـــــــم پرتقـــــــــــــال و هندوانه

خیـــــار و سیب و شیرینی و آجیل            
 دوتـــــا جعبه انــــــــــــــار دانه دانه

گـــــــز و خربوزه و پشمک که دارم              
ز هــــــــر یک خاطراتی جــــــاودانه

شب یلدا بــــــــوَد یا شـــــــام یغما              
و یــــــــــــــا هنگــــــــام اجرای ترانه

به گوشم می رسد از دور و نزدیک             
نوای دلکـــــــــش چنگ و چغــــــانه

پس از صرف طعام و چــــای و میوه            
تقاضــــــــا کردم از عمّـــــــه سمانه

که از عهــــــد کهـــــــــن با ما بگوید           
هم از رسم و رســــــــــوم آن زمانه

چه خوش میگفت و ما خوش میشنیدیم   
پس از ایشان مرا گـــــــل کرد چانه

نمی دانم چـــــــرا یک دفعـــــه نامِ-            
“جنیفر لوپز” آمــــــــــــــــد در میانه

عیالم گفت:خواهــــــــــان منی تو             
و یا خواهــــــــان آن مست چمانه؟

به او با شور و شوق و خنده گفتم            
عزیزم با اجــــــــازه، هــــــــــر دُوانه!!

نمی دانی چه بلوایی به پـــــا شد           
از آن گفتــــــــــــــــار پاک و صادقانه

به خود گفتم که”بانی” این تو بودی           
که دست همســـــــرت دادی بهانه

خلاصه آنچنــــــــــــــان آشوب گردید       
کـــــــــه از ترسم برون رفتم ز خانه

ز پشت در زدم فریـــــــــــاد و گفتم:           
“مدونا” هم کنارش، هر سه وانه!!

و آن شب در به روی مــن نشد باز            
شدم چـــــــــون مرغ دور از آشیانه

شب جمعــــــــــــه برای او نوشتم             
ندامت نامـــــــــــــه، امّـــا محرمانه

نمی دانم پس از آن نامــــــه دیگر              
عیالم کینه بــــــــــــا من داره یا نِه

ولی بگذار- بــــــــــــــا صد بار تکرار-            
بگویم آخرین حرفــــــــــــــم همانه!!
                                                                برگرقته از سایت کاشان مشاغل

زندگی

-       این شعر  زنده یاد سهراب سپهری را دوست خوبم الهام برایم ارسال کرده، 

                                  با تشکر فراوان از الهام عزیز، 

                          این شعر زیبا را تقدیم میکنم به همه شما خوبان                            
                      


       شب آرامی بود،می روم در ایوان،  

       تا بپرسم از خود زندگی یعنی چه؟

 


                                 
     مادرم سینی چایی در دست  

     گل لبخندی چید ،هدیه اش داد به من
                   
     خواهرم تکه نانی آورد ، آمد آنجا
            

     لب پاشویه نشست
                                
     پدرم دفتر شعری آورد، تکیه بر پشتی داد
            

     شعر زیبایی خواند ، و مرا برد،  به آرامش زیبای یقین                           

      

        

     با خودم می گفتم 
            

      زندگی،  راز بزرگی است که در ما جاریست
          

      زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست
   
    

 

 

      رود دنیا جاریست                                          

 

     زندگی ، آبتنی کردن در این رود است
             

      وقت رفتن به همان عریانی؛ که به هنگام ورود آمده ایم
           

       دست ما در کف این رود به دنبال چه می گردد؟
              

                هیچ!!!
 
 

 

                               
        زندگی ، وزن نگاهی است که در خاطره ها می ماند
       

        شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری
        

        شعله گرمی امید تو را، خواهد کشت
            

 

                        
        زندگی در همین اکنون است
     

        زندگی شوق رسیدن به همان
        

         فردایی است، که نخواهد آمد
 
                                 
         تو نه در دیروزی، و نه در فردایی
        

         ظرف امروز، پر از بودن توست
                               
         شاید این خنده که امروز، دریغش کردی
     

         آخرین فرصت همراهی با، امید است
   

        

 

        زندگی یاد غریبی است  

        که در سینه خاک به جا می ماند
 
                           
        زندگی ، سبزترین آیه ، در اندیشه برگ 
                  

        زندگی، خاطر دریایی یک قطره، در آرامش رود
  

        زندگی، حس شکوفایی یک مزرعه، در باور بذر
      

        زندگی، باور دریاست در اندیشه ماهی، در تنگ
      

        زندگی، ترجمه روشن خاک است، در آیینه عشق
      

        زندگی فهم نفهمیدن هاست
  
 


                                   
        زندگی، پنجره ای باز، به دنیای وجود
                   

         تا که این پنجره باز است، جهانی با ماست
      

         آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست
      

         فرصت بازی این پنجره را دریابیم
                               
         در نبندیم به نور، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم
        

         پرده از ساحت دل برگیریم
        

         رو به این پنجره، با شوق، سلامی بکنیم
 
    

          

     

         زندگی، رسم پذیرایی از تقدیر است 

      

         وزن خوشبختی من، وزن رضایتمندی ست
            

             

          
         زندگی، شاید شعر پدرم بود که خواند
                  

         چای مادر، که مرا گرم نمود
        

          نان خواهر، که به ماهی ها داد
 
 


                                 
        زندگی شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم
          

        زندگی زمزمه پاک حیات ست، میان دو سکوت
      

       

 

         زندگی ، خاطره آمدن و رفتن ماست
                                   
        لحظه آمدن و رفتن ما، تنهایی ست
             

        من دلم می خواهد
       

        قدر این خاطره را دریابیم 

 

الا ... اى محرم !

الا ... اى محرم !
تو آن خشم خونین خلق خدایى
که از حنجر سرخ و پاک شهیدان برون زد
تو بغض گلوى تمام ستمدیدگان جهانى
که در کربلا نیمروزى به یکباره ترکید
تو خون دل و دیده روزگارى
که با خنجر کینه توز ستم ، بر زمین ریخت
تو خون خدایى که با خاک آمیخت
تو شبرنگ سرخى که در سالهاى سیاهى درخشید.
 

الا ... اى محرم !
تو خشم گره خورده سالیانى
تو آتشفشانى،تو بر ظلم دشمن گواهى
تو بر شور ایمان پاکان ، نشانى
تو هفتاد آیه،تو هفتاد سوره،تو هفتاد رمز حیاتى
تو پیغام فریاد سرخ زمانى
تو، موجى ز دریاى عصیان و خشمى
که افتان و خیزان رسیده است بر ساحل روزگاران .
 

الا ... اى محرم !
تو فجرى ، تو نصرى،تویى (لیلة القدر) مردم
تو رعدى،تو برقى،تو طوفان طفّى
تویى غرش تندر کوهساران .
 

الا ... اى محرم !
تو یادآور عشق و خون و حماسه
تو دانشگه بى نظیر جهاد و شهادت
تویى مظهر ثار و ایثار یاران .
 

الا ... اى محرم !
به هنگام و هنگامه هجرت کاروان شهیدان
تو آن راه بان روانبخش و مهمان نوازى
که در پاى رهپوى آزادگان
لاله ارغوان مى فشانى .
 

الا ... اى محرم !
به چشم و دل قهرمانان و آزاد مردان
که همواره بر ضد بیداد، قامت کشیدند
و در صفحه سرخ تاریخ
زیباترین نقش جاوید را آفریدند
تو آن آشناى کهن یاد و دشمن ستیزى
که همواره در یادشانى .
 

الا ... اى محرم !
تو آن کیمیاى دگرگونه سازى
که مرگ حیات آفرین را ،به نام شهادت
به اکسیر عشقى
که در التهاب سرانگشت سحر آفرینت ، نهفته است
چو شهدى مصفّا و شیرین
به کام پذیرندگان ، مى چشانى .

شرمندگی

 زینب جان   

 

              ما شرمنده ایم !  

 

  

شرمنده ایم که بهای «حسینی شدن ما » 

 

                                        «بی حسین شدن تو» بود!   

 

 

 

 شرمنده تر آنکه  «تو بی حسین شدی » 

 

                                        ولی «ما حسینی نشدیم»!
 

 


                

                السلام علی الحسین  

            
                           و علی علی بن الحسین  

                             
                                       و علی اولاد الحسین  

                                   
                                                  و علی اصحاب الحسین 
 

 

 


فاصله

 

   چه کوتاه است  

 

           فاصله ظهر غدیر تا ظهر عاشورا 

 

 

    

   روز بالا رفتن دست پدر  

 

                      تا بالا رفتن سر پسر  

 

                                       بر نیزه جاهلان مشرک. 

 

       

 

                  سلام بر محرم 

 

                                    سلام بر حسین